شعر محلی (باجی جان )
صواحي که بونه، آسوک و لرزون___________باجي‌خاله سره جم انه بيرون
چشّه دس کشنه تار و سياهه___________ديروز افتاب بییه امروز مياهه
ونه سر غمزه و دسمال به گردن___________جليقه‌ي پيله وه دارنه درزن
کلش کنده، ونه سينه خرابه___________نتونده بخسه، وه ره عذابه
سيو شوي ميون تک‌تک کلش___________اتّا مرغنه هسّه ونه خرش
احمدي دسته‌گاري داشته پارسال___________وه پيش‌پيش شي‌يه وُ باجي به دنبال
کُنه رويي، کُنه لوه، کُنه مس___________همه گاريِ تن شريک جه دَوس
نوشابه شيشه و سانديسِ کارتن___________خرينه ديکونا جه مفت و ارزون
وشون گاري که پر بيّه نم‌نم___________شینه جوکّي‌مله پيش محرّم
احمدي چونه زنده باجي نيشته___________کلش کنده که بَییته اَتي ويشته
هوا تاريکِ شوئه، بي‌صدائه ___________باجي دسته‌گاري ره توک هدائه
ونه چش اسلییه، برمه نکنده___________باجي دنيا ره بدجور خنده زنده
